11 zasad, które w projektowaniu placów zabaw wyznaje Aldo van Eyck, a które powinieneś wyznawać też Ty.
- Place zabaw otwarte i zamknięte wzajemnie się uzupełniają. Zdaniem van Eycka duże miasta borykają się z problemem ograniczonej liczby działek odpowiednich pod zamknięte place zabaw. Zapotrzebowanie na kolejne przestrzenie dla dzieci jest duże i stale rośnie, Rozwiązaniem, zdaniem architekta, są zapomniane zakątki nieposiadające komercyjnej wartości. Skrawki miasta, których nikt nie chciał – ożywione mogą dopełnić te już istniejące.Według mnie nie ma sensu wprowadzać opozycji pomiędzy otwartymi i zamkniętymi placami zabaw, bo postrzegam te pierwsze jako uzupełnienie tych drugich
- Wszystko jest elementem gry i zabawy. Miasto też jest placem zabaw. Dziecko wykorzystuje tam wszystko, każdy element architektury, wszystko, przez co można się przeczołgać i na co można się wspiąć.
- Lepszy jest plac zabaw przy ruchliwej ulicy niż żaden. Mimo iż place zabaw mieszczą się przy samej ulicy, parę metrów od sunących aut, to lepiej, żeby były tam, niż gdyby miało ich w ogóle nie być.
- Nie ma takiej ilości placów zabaw jakiej miasto nie jest w stanie pomieścić. Po przeczesywaniu miasta w poszukiwaniu działek o niskiej wartości komercyjnej przyszedł czas na podobny research pod kątem miejsc, w których da się zainstalować choćby jedno urządzenie rekreacyjne, w ten sposób strategia Aldo van Eycka o sieci miejsc do zabawy nabiera sensu.Tak jak instaluje sie ławkę, bo chce się usiąść, latarnię, bo chce się oświetlić ulicę, kiosk, bo chce się kupować gazety, tak ja instaluję plac zabaw, bo dzieci chcą się bawić.
- Plac zabaw jest placem zabaw dla wszystkich. Po zmroku każde zamontowane tam urządzenie nabiera innego znaczenia.Publiczny plac zabaw musi być atrakcyjny jako miejsce spotkań dla wszystkich, w tym dorosłych, jeżeli jego istnienie ma mieć sens.
- Słowa Rema Koolhaasa fuck the context tym razem Ci nie pomogą – musisz poszukać innej wymówki. Trzeba uważnie przyjrzeć się miejscu planowanego placu zabaw: gdzie są okna, którędy chodzą ludzie, gdzie są drzwi wejściowe, czy piasek z piaskownicy będzie wywiewany do środka itd. Na czymś istniejącym szczepimy coś nowego i jeżeli zaaplikujemy nie to co trzeba, to szczepionka się nie przyjmie.Nieoczekiwane rezultaty, takie jak grupa dziewcząt jedzących drugie śniadanie na drabince, są szczególnie miłe. Takie sytuacje Aldo van Eyck nazywa po prostu premią.
- Pamiętaj, plac zabaw to, ani wesołe miasteczko, ani cyrk – ma być prosty. Uważam, że urządzenia rekreacyjne powinny być pod względem formalnym jak najprostsze, w tym sensie, że zaspokajają potrzebę ruchu, którą dziecko i tak odkrywa. Wymyślne idee sprawdzą się może w wesołym miasteczku, które jest tymczasowe… .
- Jeżeli nie wiedziałeś o istnieniu katalogów z gotowymi urządzeniami rekreacyjnymi, to dziś już wiesz i wiesz że trzeba ich unikać. Uważam, że wiele gotowych urządzeń rekreacyjnych i elementów wyposażenia placu zabaw, jakie znajdziecie w katalogu, nie nadaje się do przestrzeni publicznej – z powodów estetycznych oraz dlatego, że nie są one wystarczająco realne.
- Jeśli grodzić to mądrze. Można go (plac zabaw) otoczyć ogrodzeniem, by zapewnić spokój, bezpieczeństwo, przytulność i osłonę. W takich przypadkach celem jest stworzenie wnętrza – i cos takiego jest możliwe, nawet jeżeli za sklepienie służy niebo. Lecz tego rodzaju wnętrze trudno osiągnąć za siatką lub płotem, które odstręczają ludzi. Żywopłot lub mur będzie bardziej odpowiedni do wydzielenia przestrzeni placu.
- Działanie w sposób dwuwymiarowy jest passé. Gdy stoi się na półtorametrowym kopcu, świat nagle staje się inny.
- Pieniądze wydawaj zawsze z fantazją. Holandia to płaski kraj, ale to absolutnie nie powód, żeby działać w sposób dwuwymiarowy. Dlaczego mielibyśmy wydawać 20 tysięcy guldenów na zbudowanie czegoś płaskiego?
Pod tym linkiem zobaczycie zdjęcia placów zabaw projektowanych przez Aldo van Eycka: http://www.architekturfuerkinder.ch/index.php?/pioniere/aldo-van-eyck/
Powyższe zdjęcia pochodzą z jednego z najbardziej znanych projektów van Eycka – przedszkola w Amsterdamie. Obecnie budynek ten popada w ruinę, mimo, iż jest to jedna z najbardziej znanych realizacji w nurcie strukturalistycznym. Zdjęcia autorstwa Aleksandry Czupkiewicz.
Cytaty Aldo van Eycka pochodzą z jego wykładu wygłoszonego w teatrze Marcanti w Amsterdamie w 1962 roku. Tekst wykładu przetłumaczony przez Marcina Wawrzyńczaka pojawił się w najnowszej Synchronizacji o tytule my i oni i podtytule Przestrzenie wspólne/Projektowanie dla wspólnoty. Książka ukazała się w 2014 roku i wydana została przez Fundację Bęc Zmiana. Gorąco ją polecam!
