Konkurs 2005

Pokój rekreacyjny

Nagrodę przyznano za przemyślane i trafione rozwiązanie przestrzeni rekreacyjnej, opartej na powściągliwości i spokoju powziętych decyzji projektowych.

Projekt operuje lapidarną minimalistyczną formą dotyczącą zarówno całej przestrzeni pomieszczenia jak i prostego „architektonicznego” detalu. Na wyróżnienie zasługuje oszczędność w doborze materiałów – szczególnie czytelna zasada przeważającego nastroju, uzyskanego przez jasne drewno okładzin. Funkcja została dobrze rozwiązana, umożliwiając zarówno podział segmentowy całego wnętrza jak i wydzielenie poszczególnych „przyborów” łazienki. Wykorzystano prosty pomysł podzielenia wnętrza na trzy trakty, z których dwa są wykorzystane na zróżnicowany kompleks „szaf”. Mieszczą one zarówno obowiązkowe wyposażenie sanitarne, jaki inne, drobiazgowo opisane przez autora, możliwości przechowywania sprzętów, bielizny itp.

Świetnie dopasowana do głównej idei projektu, oszczędna i elegancka ceramika  zharmonizowana ze skandynawska prostotą armatury Vola. Świetnie opracowana architektoniczno-budowlana część projektu – poprzez ciekawie pomyślaną podłogę „odciętą” od ścian pasmowym odwodnieniem, przez zaprojektowanie drzwi wewnętrznych i zewnętrznych – balkonowych, aż do rozwiązań sufitu z betonu architektonicznego i linearnych opraw oświetleniowych.

Precyzyjne, szczegółowe, a zarazem całościowe zaprojektowanie wnętrza, „japońskie” postanowienie przestrzeni i rozwiązanie detalu zaważyło o przyznaniu pracy Grand Prix „Łazienka  2005”.

Wyróżnienie przyznano za bardzo nowatorską i interesującą formę kabiny sanitarnej inspirowanej formą muszli. Centralnie umieszczony układ wyposażenia łazienkowego zapewnia łatwy dostęp do każdego z urządzeń sanitarnych, ponadto gwarantuje utrzymanie w czystości całego wnętrza. Jury zwróciło uwagę na niedostateczne wyjaśnienie materiałowe formy muszli.

Wyróżnienie przyznano za propozycję zwartego mebla mieszczącego prawie wszystkie niezbędne urządzenia wymagane do życia wg wymogów współczesnej cywilizacji (łącznie z ustawiczną kontrolą ciężaru ciała).

Wbrew innym, konkurującym w konkursie, projektom wykazano, iż można to zmieścić na bardzo małej powierzchni i w niedużej kubaturze.
Jednak to właśnie brak opisującej formą kubatury i jej parametrów jury uznało za niedostatek pracy, przy szacunku dla kontroli nad formą mebla i ufności autora wobec niezawodności techniki.

Wyróżnienie przyznano za wrażliwą propozycję przestrzeni modelowanej naturalnym i sztucznym światłem z wykorzystaniem cech obu tych sposobów oświetlenia – barwności w przypadku sztucznego i cykliczności w przypadku naturalnego.
Jednak wątpliwości jury budziły niektóre szczegóły rozwiązań.

Wyróżnienie przyznano za rzeźbiarska próbę całościowego powiązania ze sobą podstawowych elementów wyposażenia łazienkowego. Wolnostojąca forma rozbudowanego kombajnu łazienkowego dobrze kontrastuje z ascetycznym wnętrzem wzbogaconym przez naturalne światło wchodzące przez porte fenetre do przestrzeni łazienkowej.

Koncepcja łazienki stwarza możliwość dobrego wykorzystania przestrzeni ukrytej w zabudowie z drewna, choć nie zostało to podkreślone w opisie.

Łazienka jest bardzo funkcjonalna i ciepła, stwarza miły klimat dla użytkowników.

Z założenia jest to łazienka w domku jednorodzinnym, bądź dużym apartamencie, zatem uzasadnione jest duże okno w ścianie. Podkreślić należy bardzo sensowne zagospodarowanie przestrzeni, łazienka jest komfortowa, mimo niewielkiej powierzchni. Do poziomu wykończenia dopasowana jest ceramika serii EGO zaprojektowana przez Antonio Citterio.

Koncept łazienki spełnia założenia konkursu w obszarze oczekiwań, co do funkcji mebla. Drewno pełni w łazience szczególną rolę, nadając jej klimat i ciepło.

Łazienka jest bardzo luksusowa, właściwie wykorzystano ofertę  w tym segmencie. Proporcje mebli łazienkowych są estetyczne i funkcjonalne. Kąpiel w tak obudowanej wannie daje poczucie komfortu, choć bardziej do tego typu zabudowy pasowałaby wanna okrągła.