Kamilla Pereta

Konserwator dzieł sztuki, wieloletni pracownik służb konserwatorskich, muzealnik i menadżer kultury.

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, studiowała na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Ukończyła Podyplomowe Studia Menadżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego oraz odbyła Podyplomowe Studia Nowoczesne Techniki Analityczne w Konserwacji na Wydziale Chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Pracę zawodową rozpoczęła od prowadzenia własnej pracowni i prywatnej praktyki konserwatorskiej, następnie pełniła funkcje kierownicze i prowadziła nadzór konserwatorski w warszawskich muzeach i instytucjach kultury.

Przez wiele lat związana zawodowo z Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w Warszawie. Uzgodniła i nadzorowała ponad 250 projektów konserwatorskich realizowanych przy najcenniejszych zabytkach na terenie Mazowsza. Brała udział w licznych komisjach konserwatorskich i kontrolach przestrzegania zasad opieki konserwatorskiej nad zabytkami.

Jako przedstawiciel Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w latach 2012 – 2017 była członkiem merytorycznych zespołów powołanych w celu ustalenia zakresu dopuszczalnej ingerencji konserwatorskiej i możliwości przekształceń oraz zagospodarowania obiektów zabytkowych, były to m.in.: Grupa Sterująca ds. Twierdzy Modlin, Zespół ds. uzgodnień Ustawy o Rewitalizacji i Narodowym Planem Rozwoju Miast, Zespół ds. uzgodnień inwestycji PKP w obiektach zabytkowych.

Latach 2016-2017 była Sekretarzem Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków i członkiem Zespołu ds. Dziedzictwa Historycznego przy Zarządzie Głównym SARP.

Propagatorka edukacji konserwatorskiej, współorganizatorka wielu konferencji i sympozjów dotyczących problemów ochrony dziedzictwa technicznego i pokolejowego oraz architektury modernistycznej.

Od 2015 roku prowadzi wykłady dla studentów na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki oraz na Wydziale Architektury Wnętrz. Tematyka zajęć dotyczy prawnych form ochrony zabytków oraz procedur uzyskiwania pozwoleń na prace. Wykłady zwracają uwagę na zakres możliwych przekształceń i ingerencji w obiektach zabytkowych oraz podnoszą wagę etyki konserwatorskiej i wartości nadrzędnej – dobra zabytku.

Działa społecznie w środowisku konserwatorskim wspierając merytorycznie liczne inwestycje oraz angażując się w projekty konserwatorskie, również w zakresie ochrony sztuki sakralnej na terenie Mazowsza oraz na rzecz ochrony zbiorów sztuki na Jasnej Górze.

O roku 2017 pełni funkcję Głównego Konserwatora i Kierownika Działu Konserwacji w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie.

Zimą jeździ na nartach, latem pływa na windsurfingu.  Zafascynowana jest Izraelem i kulturą żydowską.

W kolejnym wcieleniu będzie architektem lub inżynierem konstruktorem.